تأثیر زمان مرده بر کارآیی کنترل پسخور مطالعه موردی: کنترل سطح آب در کارخانههای فرآوری
By
علیرضا قاسمی، صمد بنیسی
Published in
هشتمین کنفرانس مهندسی معدن
at
1398
Direct link:
http://kmpchemmat.ir/pii/252473
Abstract
کنترل پسخور یکی از سادهترین و کارآمدترین روشهای پایدارسازی فرآیندهاست که شامل کنترلگر، پارامتر تحت کنترل، پارامتر قابل دستکاری و عامل نهایی کنترلکننده میشود. وظیفه کنترل پسخور کاهش انحراف متغیر تحت کنترل از مقدار مطلوب، با تغییر پارامتر قابل دستکاری است. عملکرد کنترل پسخور وابسته به ضرایب تناسبی، انتگرالی و مشتقی (PID) آن است. تعیین مقادیر مناسب PID کاملا به ماهیت فرآیند تحت کنترل وابسته است. زمان مرده (تاخیر) فرآیند یکی از مهمترین پارامترهاست که به شدت کارایی کنترل کننده های معمول را کاهش می دهد. جهت بررسی تأثیر زمان مرده در عملکرد کنترل پسور، از نرمافزار شبیه ساز کنترل سطح KMPC CS که امکان تعیین زمان تاخیر در آن مهیاست، استفاده شد. به کمک نرمافزار تعداد سه شبیهسازی با تاخیرهای صفر، ۵۰ و ۲۰۰ ثانیه انجام شد. در هنگام شبیهسازی اخلال سینوسی با دامنه ۲ لیتر بر دقیقه و دامنه ۱۰ دقیقه و اخلال اتفاقی با شدت ۴ لیتر بر دقیقه و ۱۰۰ تکرار در ساعت، فعال بود تا بتوان عملکرد کنترل سطح را ارزیابی کرد. نتایج نشان داد که هرچه تاخیر افزایش یابد ضرایب PID کنترل پسخور باید به نحوی تنظیم شود که حساسیت کنترل گر نسبت به نوسانات کم شود، چون کنترل گر با حساسیت زیاد، خودش نوسان ساز است. با افزایش تاخیر، عملکرد کنترل پسخور حتی با وجود تنظیم PID، کاهش پیدا کرده و نوسانات سطح افزایش یافت به طوری که حداکثر انحراف سطح از نقطه مطلوب در تاخیرهای صفر، ۵۰ و ۲۰۰، به ترتیب5/2، ۷ و ۱۲ درصد بود. به طور کلی، با بیشتر شدن میزان زمان مرده عملکرد کنترل پسخور ضعیف تر و کنترل فرآیند دشوارتر گردید
Keywords
کنترل پسخور، تاخیر، کنترل سطح، ضرایب PID، نرمافزار KMPC CS
|