KMPC Hemmat
KMPC Hemmat
A Mineral Processing Digital Library
 


    to






بهبود عملکرد تیکنرهای باطله مجتمع مس سرچشمه با استفاده از روش بازرسی فرآیندی
By حمیدرضا منتظری نائینی، غلامعباس پارساپور، احسان ارغوانی، علیرضا حسنخویی، علی قاسم‌پور، صمد بنیسی
Published in چهارمین کنگره بین المللی معدن و صنایع معدنی ایران و ششمین کنفرانس مهندسی معدن ایران at 1395
Direct link: http://kmpchemmat.ir/pii/252500

Abstract
محدود بودن منابع آبی و کاهش آنها باعث شده است که بازیابی حداکثری آب در کارخانه‌ها یکی از دغدغه‌های اصلی بیشتر مدیران باشد. هدف از این تحقیق، عیب‌یابی و استانداردسازی فرآیند آبگیری در تیکنرهای باطله مجتمع مس سرچشمه با استفاده از روش بازرسی فرآیند است. در این مجتمع ۵ تیکنر باطله وجود دارد که تیکنرهای ۱ و ۲ از نوع معمولی و تیکنرهای ۳ و ۴ و ۵ از نوع نرخ بالا دارای چاهک‌های خوراک‌دهی نسل جدید بوده و ظرفیت آنها تقریباً دوبرابر تیکنرهای ۱ و ۲ است. مقایسه چاهک خوراک‌دهی تیکنر ۴ با ۳ و ۵، نشان می‌دهد که در قبل از چاهک خوراک‌دهی تیکنر ۴ یک مخزن وجود دارد که باعث کاهش سرعت پالپ شده و در نتیجه از رقیق‌سازی طبیعی خوراک در محل چاهک خوراک‌دهی نسل جدید (E-Duc) جلوگیری می‌کند. درحالی‌که در تیکنرهای ۳ و ۵ عمل رقیق‌سازی به‌خوبی انجام می‌گیرد. به همین دلیل، باتوجه‌به ششبیه‌سازی‌های انجام شده پیشنهاد شد که در تیکنر ۴ مخزن حذف شود و از لوله اصلی خوراک دو انشعاب با قطر برابر و شیب مناسب به E-Duc متصل شود. با این کار، خوراک با سرعت مناسب وارد ناحیه E-Duc شده و عمل رقیق سازی به‌خوبی انجام می‌گیرد. در عمل، با وجود مشکلات چاهک خوراک‌دهی تیکنر ۴، ظرفیت آن نسبت به تیکنرهای ۳ و ۵ به طور متوسط حدود ۴۰ درصد بیشتر است. با به‌کارگیری آزمایش‌های ته‌نشینی با استفاده از فلوکولانت آماده‌سازی شده برای تیکنرهای مختلف، نشان داده شد که سرعت ته‌نشینی فلوکولانت مورداستفاده در تیکنر ۴ حدود ۲۲ درصد از ۳ و ۵ بیشتر است. همچنین بازرسی فرآیندی نشان داد که غلظت آماده‌سازی فلوکولانت داخل مخازن تیکنر ۴ حدود 19/0 درصد است درحالی‌که در تیکنرهای ۳ و ۵ به دلیل پمپ‌هایی با دبی تزریق پایین و برای حفظ مقدار مصرف فلوکولانت حدود 56/0 درصد است. به همین دلیل پیشنهاد شد که پمپ‌های تزریق فلوکولانت در تیکنرهای ۳ و ۵ با یک پمپ مناسب تعویض شوند تا بتوان فلوکولانت با غلظت پایین‌تر برای این تیکنرها آماده‌سازی کرد. علاوه بر این، برای افزایش بازیابی آب در تیکنر شماره ۵، گشتاور آن از متوسط ۷ به ۱۵ درصد (حداکثر مقدار مجاز) افزایش داده شد. در نتیجه این کار، غلظت جامد ته‌ریز آن از متوسط ۴۲ به ۴۶ درصد افزایش یافت و هدر روی آب در آن حدود ۱۹۵ هزار لیتر در هر ساعت کاهش یافت.

Keywords
آبگیری، بازرسی فرآیند، تیکنر، چاهک خوراک‌دهی، فلوکولانت، گشتاور، مجتمع مس سرچشمه