کاهش میزان گوگرد کنسانتره با بهبود کارآیی مدار آسیا تر کارخانه فرآوری مجتمع سنگ آهن گل گهر
By
احسان ارغوانی، احمد حجتی، صمد بنیسی
Published in
نشریه علمی و پژوهشی مهندسی معدن
at
1394
Direct link:
http://kmpchemmat.ir/pii/252519
Abstract
مدار فرآوری تر کارخانه فرآوری مجتمع سنگآهن گلگهر شامل خردایش در آسیاهای گلولهای سرریز شونده در مدار باز و جدایش در جداکنندههای مغناطیسی شدت پایینتر است. متوسط میزان گوگرد کنسانتره تر بالاتر از 2/1٪ بود که بیشتر از حد مجاز برای کارخانههای سولفورزدایی (8/0٪) و گندلهسازی (کمتر از 1/0٪) است. این مسئله به دلیل پایین بودن میزان آزادشدگی کانیهای گوگرددار (پیریت) در محصول مدار خردایش تشخیص داده شد. در این تحقیق با انجام آزمایشهای جدایش با جداکننده آزمایشگاهی لوله دیویس مشخص شد که درجه آزادی مناسب برای برآورده کردن گوگرد مجاز، در اندازه محصول (۸۰ درصد عبوری) ۱۰۰ میکرون به دست میآید. برای افزایش کارایی مدار آسیاکنی و تأمین درجه آزادی مناسب در آسیاهای گلولهای از دو عامل میزان پرشدگی گلوله و درصد جامد وزنی آسیا که تغییر آنها امکانپذیر بود، استفاده شد. با اعمال تغییرات در مدار آسیاکنی، در پرشدگی گلوله ۳۳ ٪ و درصد جامد ۶۸ ، اندازه محصول آسیا از مقدار اولیه ۱۳۷ به ۱۰۶ میکرون رسید. تغییراتی که برای افزایش کارایی مدار آسیاکنی در هر سه خط مدار تر اعمال شد، عبارت بودند از افزایش درصد جامد وزنی از مقدار اولیه ۴۷ به ۶۵، افزایش پرشدگی گلوله از مقدار اولیه ۲۷ به ۳۳ درصد حجمی آسیا و اضافهکردن گلوله ۲۰ میلیمتر علاوه بر گلوله معمول ۳۰ میلیمتری به آسیای شماره ۲. برای تعیین زمان لازم برای اطلاع از پایداری مدار بهمنظور شروع نمونهگیری بعد از اعمال تغییرات، زمان ماند متوسط مواد در آسیا باب روش ردیابی، در حدود ۸ دقیقه به دست آمد. با نمونهبرداریهای مختلف از مدار با اطمینان ۹۵ درصد مشخص شد که اندازه محصول آسیا به کمتر از ۱۱۰ میکرون رسید. کاهش اندازه محصول آسیاکنی بهواسطه تغییرات اعمال شده باعث افزایش شاخص کاهش گوگرد (نسبت میزان گوگرد در خوراک آسیا به کنسانتره) به میزان ۱۹ درصد (نسبی) شد.
Keywords
آسیاکنی گلولهای، درصد جامد، پرشدگی گلوله، درجه آزادی، میزان گوگرد
|