بهینهسازی ترکیب مدارهای فلوتاسیون با ترکیب اصول فیزیکی و الگوریتم وراثتی
By
پریسا قبادی، محسن یحیائی، صمد بنیسی
Published in
سومین کنفرانس مهندسی معدن ایران
at
1388
Direct link:
http://kmpchemmat.ir/pii/252557
Abstract
با توجه زمان بر بودن روشهای عملی و آزمایشگاهی، روش منطقی برای بهینهسازی ترکیب مدارهای فلوتاسیون، استفاده از روشهای محاسباتی و رویکردهای بهینهسازی است. در این تحقیق ابتدا فرآیند فلوتاسیون با استفاده از مدل سینتیکی مرتبه اول با ثابت سینتیک توزیع شده و با درنظرگرفتن دنبالهروی هیدرولیکی مدلسازی گردید. سپس الگوریتم وراثتی برای بهینهسازی ترکیب مدار استفاده شد. ازآنجاکه در فضای جستجو تنها تعداد معدودی پاسخ مناسب وجود دارد که باتوجهبه مفهوم فیزیکی فرآیند فلوتاسیون منطقی هستند، لذا با بهکارگیری اصول متداول طراحی مدارهای فلوتاسیون روند جستجو سریعتر و کارآتر شد. قابلیت الگوریتم وراثتی برای بهینهسازی ترکیب یک مدار چهارمرحلهای مورد بررسی قرار گرفت. بهترین کارایی جدایش برای مدار مذکور ۸۲ با محدودیت عیار کانی باارزش در کنسانتره ۶۵% به دست آمد. مقایسه نتایج بهدستآمده با نتایج حاصل از چند ترکیب معمول مدارهای فلوتاسیون نشان داد که مدار بهدستآمده با استفاده از الگوریتم وراثتی دارای بیشترین کارایی جدایش میباشد. با ترکیب اصول فیزیکی و الگوریتم وراثتی، زمان انجام محاسبات به یک شصتم کاهش یافت که این امر برای مدارهای با تعداد مراحل بیشتر حائز اهمیت است.
Keywords
مدلسازی فلوتاسیون، بهینهسازی، الگوریتم وراثتی
|