تأثیر روش آماده سازی پالپ در نتایج آزمایشهای ته نشینی ناپیوسته
By
غلامعباس پارساپور، مرضیه حسینی نسب، محسن یحیایی، صمد بنیسی
Published in
پنجمین کنفرانس مهندسی معدن
at
1393
Direct link:
http://kmpchemmat.ir/pii/252582
Abstract
بخش مهمی از آب مورداستفاده در کارخانه‌های فرآوری در تیکنرها بازیابی می‌شود. سطح موردنیاز تیکنرهای معمولی با استفاده از دو روش کو وکلونجر و یا تالمیچ و فیتچ محاسبه می‌گردد و نتایج این روش‌ها معمولاً با یکدیگر اختلاف زیادی دارند. در این تحقیق، برای بررسی اختلاف این دو روش، تأثیر پیشینه لخته (درصد جامدی که در آن لخته برای اولین‌بار تشکیل می‌شود) بر سرعت ته‌نشینی با استفاده از آزمایشهای ته‌نشینی ناپیوسته با پالپ‌هایی از باطله سنگ‌آهن و زغال‌سنگ، با استفاده از دو روش معمول آماده‌سازی پالپ و دانته کردن مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که سرعت ته‌نشینی هر لایه از ذرات متأثر از غلظت اولیه‌ای است که در آن لخته‌ها تشکیل شده‌اند و این تأثیر در هنگام استفاده از فلوکولانت بیشتر می‌شود؛ بنابراین تعیین سطح موردنیاز برای تیکنر باید یا با استفاده از یک آزمایش ته‌نشینی با درصد جامد ورودی به تیکنر (روش فیتچ و تالمیچ) انجام شود و یا اینکه با استفاده از روش دکانته کردن، پالپ‌هایی با درصد جامد خوراک تا ته¬ریز تهیه شود و با استفاده از روش کوو کلونجر سطح موردنیاز تیکنر کنی تعیین گردد
Keywords
تیکنر، پیشینه لخته، دکانته کردن، کوو کلونجر، تالمیچ و فیتچ
|