تاثیر غلظت اولیه پالپ بر سرعت ته نشینی ذرات در نواحی مختلف تیکنر
By
مرضیه حسینی نسب، محسن یحیایی، صمد بنیسی
Published in
دومین کنفرانس مهندسی معدن ایران
at
1387
Direct link:
http://kmpchemmat.ir/pii/252614
Abstract
هدف عملیات بازیابی آب در تیکنرها، افزایش غلظت ذرات جامد و به‌دست‌آوردن ته‌ریزی با غلظت بالا و دستیابی به آب شفاف در سرریز می‌باشد. اساس همه روش‌های موجود برای تعیین سطح تیکنر بر پایه تئوری کو وکلونجر است که سرعت ته‌نشینی مواد هر لایه در ناحیه ته‌نشینی آزاد را تنها تابعی از غلظت مواد در آن لایه می‌داند. در این تحقیق، تأثیر غلظت جامد خوراک بر سرعت ته‌نشینی هر لایه با استفاده از آزمایش‌های ته‌نشینی ناپیوسته بررسی گردید. نتایج بررسی با نمونه‌هایی از سنگ معدن مس، سرب و روی و زغال به ترتیب با وزن مخصوص‌های 7/2 ، 75/3 و۱٫۶۳g/cm3 نشان داد که بر خلاف فرض کو وکلونجر، غلظت مواد جامد در خوراک بر سرعت ته‌نشینی هر لایه حتی در ناحیه ته‌نشینی آزاد تأثیر می‌گذارد. برای نمونه زغال در لایه‌ای با غلظت ۱۶٪، با تغییر غلظت اولیه از ۲ به ۱۰ درصد و افزودن ۳۵ گرم بر تن فلوکولانت، دامنه تغییر سرعت ته‌نشینی از 25/0 تا 96/0cm/minبدست آمد. بررسی تأثیر غلظت اولیه بر روی سطح واحد تیکنر برای نمونه‌های زغال نشان داد که با مقدارهای ۱۵، ۲۵ و ۳۵ گرم بر تن فلوکولانت، بیشترین سطح موردنیاز به ترتیب مربوط به غلظت‌های اولیه ۱۰، ۶ و ۸ درصد جامد است.
Keywords
تیکنر، سرعت ته‌نشینی، فلوکولانت
|