بکارگیری الگوریتم وراثتی با جهش ژنی ابتکاری برای بهینه‌سازی ترکیب مدارهای فلوتاسیون
By
پریسا قبادی، محسن یحیائی، صمد بنیسی
Published in
هفتمین کنفرانس دانشجویی مهندسی معدن ایران
at
1388
Direct link:
http://kmpchemmat.ir/pii/252664
Abstract
تغییر هوشمندانه ترکیب سلول‌ها در یک مدار فلوتاسیون، یکی از راه‌های افزایش کارایی این مدارها است. امکان بررسی همه ترکیب‌های ممکن برای یک مدار با استفاده از نتایج آزمایش‌های آزمایشگاهی و نیمه‌صنعتی به دلیل هزینه و زمان موردنیاز عملاً غیرممکن است، بنابراین برای تعیین ترکیب بهینه، می‌توان از روش‌های محاسباتی استفاده کرد. الگوریتم وراثتی (Genetic Algorith) که یک الگوریتم بهینه‌ساز می‌باشد، بر مبنای فرضیه تکامل طبیعی بنا نهاده شده است. این الگوریتم دارای ماهیت تصادفی بوده و مستقل از حد اولیه است. باتوجه‌به قابلیت‌های الگوریتم وراثتی در مقایسه با روش‌های معمول بهینه‌سازی به‌کارگیری این الگوریتم برای بهینه‌سازی ترکیب مدارهای فلوتاسیون مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق الگوریتم وراثتی برای بهینه‌سازی ترکیب یک مدار چهار سلولی با ظرفیت ۲۷ تن بر ساعت با خوراکی حاوی سه گونه سریع، متوسط و کند شناور شونده بکار گرفته شد. به‌منظور افزایش قابلیت الگوریتم و نزدیک شدن جواب‌ها به مفهوم فیزیکی فلوتاسیون از یک جهش ژنی ابتکاری نیز استفاده شد. مقایسه نتایج به‌دست‌آمده با نتایج سایر محققان نشان داد که الگوریتم وراثتی با جهش ژنی ابتکاری ۶۶ درصد سریع‌تر به پاسخ مطلوب رسیده و مدار ساده‌تری را به دست می‌دهد. بهترین راندمان مشاهده شده برای این مدار با محدودیت عیار کنسانتره ۳۵ درصد،98/72 درصد به دست آمد که ۷۲ درصد بهتر از راندمان مداری شامل پرعیارکنی اولیه پرعیارکنی ثانویه و نهایی و رمق‌گیر (یک از مدارهای متداول در فلوتاسیون) بود.
Keywords
مدل‌سازی فلوتاسیون، بهینه‌سازی، الگوریتم وراثتی
|