بررسی مسیر حرکت تک گلوله با استفاده از مدل فیزیکی آسیای گردان
By
سعید رحمانی، مصطفی مالکی مقدم، صمد بنیسی
Published in
بیست و چهارمین همایش سالانه بین المللی مهندسی مکانیک ایران
at
1395
Direct link:
http://kmpchemmat.ir/pii/252704
Abstract
در این تحقیق، مسیر حرکت تک گلوله که شامل حرکت بر روی سطح بالابر و حرکت پرتابی در آسیا می‌باشد، مورد بررسی قرار گرفت و تأثیر کروی و غیر کروی بودن ذرات روی حرکت بار به‌صورت آزمایشگاهی و تحلیلی مورد بررسی قرار گرفت. باتوجه‌به روابط ارائه شده برای حرکت تک گلوله توسط (۱۹۹۱) Powell تا زمانی که نیروی اصطکاک ایستایی بین جسم و سطح بالابر به بیشترین مقدار خود (µSN ) نرسد، جسم شروع به حرکت نمی کند. این حالت برای اجسام غیرگروی صادق می‌باشد ولی زمانی که کوچکترین نیروی اصطکاکی به گلوله وارد شود، این نیروی اصطکاک باعث ایجاد گشتاور حول مرکز گلوله می‌شود که در این صورت گلوله شروع به غلتیدن می‌کند و از حالت تعادل خارج می‌شود. بررسی ها نشان داد با توجه به غلبه نوسان سیستم بر ضریب اصطکاک ایستایی، اختلاف بین نقاط برخورد به دست آمده از دو گلوله¬ی با جنس های متفاوت (ضریب اصطکاک متفاوت) کمتر از ۲ درجه است و تغییر ضریب اصطکاک تأثیر چندانی در نقطه برخورد گلوله به آستر آسیا ندارد. این در حالی است که در حالت تئوری و در روابط Powell، تنها با تغییر4/0 ضریب اصطکاک با توجه به صفر نبودن مقدار Sµ، نقطه¬ی برخورد گلوله حدود ۱۵ درجه 3/228 تا 4/242درجه) تغییر می‌کند. برای حالت تئوری، بررسی میزان اختلاف زاویهی برخورد تک گلوله در آسیا، در حالتی که مقدار ضریب اصطکاک ایستایی در نقطهی تعادل صفر در نظر گرفته شود و حالتی که از روابط Powell استفاده شود، نشان داد اگر شرایط به گونه ای باشد که ضریب اصطکاک ایستایی مقداری نزدیک به صفر باشد، نتایج حاصل از دو روش نزدیک به هم می‌باشد. ولی اگر ضریب اصطکاک ایستایی مقدارش زیاد باشد، تفاوت ها بارز خواهند شد.
Keywords
ضریب اصطکاک ایستایی، نقطه برخورد، نقطه¬ی تعادل
|