بررسی مسیر حرکت بار در آسیاهای خودشکن و نیمه خودشکن - مطالعه موردی: شرکت صنعتی- معدنی گل گهر
By
مصطفی مالکی مقدم، محسن یحیایی، صمد بنیسی
Published in
کنگره و نمایشگاه بین المللی معدن
at
1391
Direct link:
http://kmpchemmat.ir/pii/252706
Abstract
امروزه استفاده از آسیاهای خودشکن و نیمه خودشکن بخش عمدهای از هزینههای سرمایهای و عملیاتی را حذف کرده است. حرکت بار یکی از مهمترین عوامل مؤثر در کارایی این آسیاها است که ترکیب روشهای فیزیکی و تحلیلی برای تعیین آن استفاده شده است. در این تحقیق، مسیر اندازهگیری شده حرکت بار در آسیای مدل با نتایج حاصل از نرمافزار GMT (Grinding Media Trajectory) مقایسه شد. موقعیت زاویهای پاشنه، شانه و نقطه برخورد بار با استفاده از دوربین سرعت بالا و از دیواره شفاف آسیا در سرعتهای دهه ۷۰ و ۸۵ سرعت بحرانی و در پرشدگیهای ۱۰، ۱۵، ۲۰، ۲۵ و ۳۰٪ اندازهگیری شد و روابط تجربی تصحیح شکل و مسیر بار با تحلیل تصاویر به دست آمد. نتایج حاصل نشان داد با افزایش زاویه بالابر آستر آسیای خودشکن مجتمع سنگآهن گلگهر از Y به ۳۰ درجه، اختلاف نقطه برخورد بار و پاشنه از ۵۲ به ۳۸ درجه کاهش مییابد که مسیر مناسبتر بار را فراهم میکند. پس از نصب آستر جدید در یکی از آسیاهای خودشکن این شرکت، تبدیل آن به نیمه خودشکن با اضافهکردن ۴ گلوله به آسیا انجام شد. با تبدیل آسیا به نیمه خودشکن، ظرفیت آسیا ۳۱٪ افزایش یافت و P80 ( ۸۰ درصد عبوری) آن از ۵۱۶ به ۴۹۶ میکرون
Keywords
آسیای نیمه خودشکن، آستر، زاویه صفحه بالابر، شانه، پاشنه، GMT
|