کاربرد الگوریتم ژنتیک در بهینه سازی ترکیب سلول های مدار های فلوتاسیون
By
پریسا قبادی، محسن یحیایی، صمد بنیسی
Published in
اولین کنفرانس علوم و مهندسی جداسازی
at
1388
Direct link:
http://kmpchemmat.ir/pii/252713
Abstract
طراحی مدارهای فلوتاسیون اساسی بر روش‌های تجربی استوار بوده و عملکرد آنها اغلب به تجربه طراح یا مهندس فرآیند بستگی دارد. به همین دلیل اغلب این مدارها در شرایط بهینه کار نمی‌کنند. به طور معمول مدارهای فلوتاسیون، چندمرحله‌ای بوده و دارای جریان‌های برگشتی می‌باشند. افزایش کارایی و بهبود بهره‌وری این مدارها مستلزم تعیین ترکیب بهینه سلول‌ها و اتصالات بین آنها است. الگوریتم ژنتیک یکی از روش‌های بهینه‌سازی است که بر مبنای فرضیه تکامل طبیعی بنا نهاده شده است. این الگوریتم به دلیل ماهیت تصادفی و مستقل بودن از حدس اولیه، توانایی جستجوی جواب بهینه از میان مجموعه‌ای از جواب‌ها را برای مسائل پر اغتشاش و پیچیده دارد؛ لذا باتوجه‌به قابلیت‌های الگوریتم ژنتیک در مقایسه با روش‌های معمول بهینه‌سازی، به‌کارگیری این الگوریتم برای بهینه‌سازی ترکیب سلول‌ها در مدارهای فلوتاسیون مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق ابتدا به‌منظور فهم کامل عملکرد عملگرهای مختلف انتخاب، برش و جهش، این عملگرها با یک مثال نمونه مورد بررسی قرار گرفت. سپس قابلیت الگوریتم ژنتیک در بهینه‌سازی ترکیب سلول‌ها در مدار فلوتاسیون با استفاده از یک مدار دو سلولی با خوراکی حاوی دو گونه ارزیابی گردید. مقایسه نتایج دست آمده از الگوریتم ژنتیک و محاسبات دستی نشان از صحت آنها داشت.
Keywords
فلوتاسیون، ترکیب سلول‌های فلوتاسیون، الگوریتم ژنتیک
|