بهبود راهبری جداکننده‌های مغناطیسی تر مرحله پرعیارکنی خطوط تولید کنسانتره 5، 6 و 7 شرکت معدنی و صنعتی گل‌گهر
By
امین طالبیان، مهدی مهدی‌پور، کاظم بروسان، امیرعلی پورخسروانی، صمد بنیسی
Published in
یازدهمین کنفرانس مهندسی معدن
at
1401
Direct link:
http://kmpchemmat.ir/pii/256289
Abstract
در مرحله پرعیارکنی اولیه، با هدف افزایش عیار کنسانتره آهن از جداکننده‌های مغناطیسی تر با شدت 1100 گوس استفاده می‌شود. فاصله بین استوانه تا وان، فاصله بین استوانه تا لبه تخلیه کنسانتره و موقعیت کمان آهنربا از عوامل تأثیرگذار بر عملکرد جداکننده مغناطیسی استوانه‌ای تر است. از باطله جداکننده‌های مغناطیسی تر استوانه‌ای در شرایط مختلف نمونه گرفته شد و عملکرد جداکننده‌ها توسط آزمایش دیویس بررسی گردید. به منظور تنظیم فاصله مطلوب استوانه تا وان جداکننده‌ها، فاصله استوانه تا لبه تخلیه کنسانتره و موقعیت آهنربا جداکننده‌های شماره 5، 6 و 7 (جداکننده‌های مرحله پرعیارکنی اولیه) در خط 5 به ترتیب 3 سانتی‌متر و 13 درجه به سمت ناو کنسانتره قرار داده شد و نیز فاصله استوانه تا وان متغیر گذاشته شد. مشخص شد فاصله بهینه استوانه از کف وان 4 سانتی‌متر می‌باشد. برای توزیع یکنواخت خوراک، مسیر آب رقیق‌سازی اضافه شده به مقسم خوراک‌دهی، به مرکز مقسم انتقال یافت. در هنگام تنظیم فواصل، وضعیت وان جداکننده‌های مغناطیسی و مجرای خروجی باطله بررسی شد و ساییدگی اکثر وان‌ها و گرفتگی مجراهای باطله مشاهده شد.
Keywords
جداکننده مغناطیسی، موقعیت آهنربا، فاصله استوانه تا وان، استاندارد‌سازی، گل‌گهر
|