طراحی چاهک خوراک‌دهی پره‌ای تیکنرهای باطله کارخانه فرآوری 5، 6 و 7 شرکت معدنی و صنعتی گل‌گهر با روش شبیه‌سازی CFD
By
امیرعلی پورخسروانی، مهدی زارعی، پیمان خادمی، علیرضا حسنخویی و صمد بنیسی
Published in
یازدهمین کنفرانس مهندسی معدن
at
1401
Direct link:
http://kmpchemmat.ir/pii/256290
Abstract
مسئله آب، طی سالیان اخیر به یکی از مهم‌ترین مسائل کارخانه‌های فرآوری تبدیل شده است. لذا بازیابی و استفاده مجدد آب ضروری است. تیکنرها با ته‌نشینی ذرات موجب افزایش غلظت پالپ در ته‌ریز و بازیابی آب جهت استفاده مجدد می‌شوند. خطوط فرآوری 5 ، 6 و 7 شرکت معدنی و صنعتی گل گهر با به‌کارگیری آسیای گلوله‌ای، جداکننده‌های مغناطیسی و فلوتاسیون کنسانتره، خوراک گندله‌سازی را تولید می‌کنند. برای بازیابی آب از باطله، از یک تیکنر با قطر 28 متر و ارتفاع 5/6 متر در هر خط استفاده می‌شود. تفاوت درصد جامد (میانگین 14 درصد) و تناژ خشک ورودی (170 تا 230 تن بر ساعت) در مقایسه با مقادیر طراحی (به ترتیب، 4-6 درصد و 156 تن بر ساعت)، باعث کدورت شدید سرریز تیکنر (آب برگشتی) شده است. وجود ذرات معلق در آب برگشتی باعث ایجاد مشکلاتی از جمله گرفتگی لوله‌ها و کاهش عملکرد جداکننده‌های مغناطیسی و فیلترهای نواری می‌شود. نتایج بازرسی فرایند نشان داد که در خوراک‌دهی با نرخ بالا به تیکنر، مشکلات فرایندی در اثر گل آلود شدن سرریز به وجود آمده است. از این رو، در طرح توسعه، تصمیم گرفته شده که هم‌راستا با افزایش ظرفیت مدار، حجم چاهک، 42 درصد نسبت به طرح فعلی افزایش یابد. نتایج شبیه‌سازی‌های CFD نشان داد حتی با افزایش حجم چاهک در طرح توسعه، این چاهک همچنان کارایی مناسبی ندارد. در نتیجه، شبیه‌سازی‌هایی با طرح اصلاحی چاهک پره‌ای (طاقچه 30 سانتی‌متری و 20 پره) انجام شد. از نتایج شبیه‌سازی استنباط شد که این طرح می‌تواند با کاهش میزان حرکت افقی ذرات و به حداقل رساندن نرخ برش در پایین چاهک، ضمن جلوگیری از ورود مستقیم پالپ به ناحیه ته‌نشینی، ذرات را در سرتاسر محیط چاهک و تیکنر توزیع کند. انتظار می‌رود این طرح چاهک، عملکرد مناسبی در نرخ‌های جریان خوراک پایین و بالا داشته باشد.
Keywords
درصد جامد، نرخ خوراک، چاهک پره‌ای، تیکنر، گل‌گهر
|